Zainstaluj aplikację Mediaexpert

Stabilizacja obrazu – do czego służy?

Stabilizacja obrazu, odnosi się do stabilności systemu optycznego w aparacie podczas fotografowania. Jeśli aparat nie jest stabilny, obraz będzie rozmazany. Istnieje wiele przyczyn nieostrości zdjęć, takich jak słabe warunki oświetleniowe, stosowanie długich ogniskowych i długi czas otwarcia migawki w połączeniu z drganiami aparatu z ręki. Stabilizator obrazu to funkcja, która może potencjalnie pomóc w tworzeniu ostrzejszych zdjęć, kompensując niewielkie drgania lub wibracje aparatu, zwykle podczas robienia zdjęć z ręki. Image Stabilization (IS) to oficjalna nazwa systemu stabilizacji, opartego na obiektywach firmy Canon. Inni producenci aparatów i obiektywów, również mają własną technologię stabilizacji, taką jak redukcja drgań (VR) firmy Nikon. Praktycznie, niemal każdy z producentów aparatów, opracował własne systemy stabilizacji obrazu.Technologia stabilizacji obrazu, to szeroka grupa optycznych, mechanicznych i elektronicznych metod zmniejszania rozmycia obrazu, spowodowanego drganiami aparatu.

Istnieją dwa rodzaje stabilizacji obrazu (OIS): wbudowana w obiektyw i w aparacie. Stabilizacja w obiektywie, wykorzystuje pływający element obiektywu, który jest sterowany elektronicznie i przesuwany przeciwnie do wszelkich drgań aparatu rejestrowanych przez ten aparat. Systemy wbudowane w aparat działają podobnie, ale fizycznie przesuwają czujnik obrazu, aby skompensować te ruchy. Który z tych systemów jest lepszy? Każdy ma swoje zalety, ale ma też i wady.

Zaletą stabilizacji obrazu w obiektywie, jest płynniejsza praca podczas korzystania z obiektywów o dłuższej ogniskowej. Wadą zaś jest to, że nie jest dostępna jako opcja dla wszystkich obiektywów i zwiększa jego koszt.

Zaletą stabilizacji obrazu w aparacie jest to, że zyskujemy zalety technologii IS z dowolnym obiektywem, który można zamontować w aparacie, co jest znacznie tańsze, niż obiektywy z systemem IS. Wadą takiego rozwiązania jest to, że mniej skutecznie wygładza ono nierówności podczas fotografowania z optyką o dłuższej ogniskowej, w porównaniu ze stabilizacją obrazu opartą na obiektywie.

Aparaty takie jak lustrzanki cyfrowe wykorzystują stabilizator obiektywu, podczas gdy aparaty bezlusterkowe, wykorzystują stabilizator w korpusie. Jednak niektóre aparaty wykorzystują zarówno stabilizator w obiektywie, jak i w korpusie, aby uzyskać większą przejrzystość i siłę stabilizacji.

8 499,99 zł	Cena przed kodem
7 287,00 zł	Najniższa cena

Optyczny stabilizator obrazu, wykorzystuje żyroskop do odczytywania ruchów, a następnie dostosowuje obiektyw lub czujnik. Wyczuwa ruch i ponownie ustawia ostrość, aby uchwycić obiekt w ruchu.

Nawet niewielkie ruchy aparatu, mogą powodować nieostre zdjęcia i wideo, co jest nie tylko frustrujące, ale także skłania do ponownego uchwycenia tego zdjęcia lub filmu, aby upewnić się, że nie ma rozmycia. Ważne jest, aby zrozumieć, że funkcja stabilizacji obrazu znacznie kompensuje niepożądany ruch kamery podczas normalnego użytkowania, ale nie robi nic, aby zapobiec rozmyciu ruchu, który jest spowodowany przez szybko poruszające się obiekty.

Znany jako cyfrowy stabilizator obrazu (EIS), działa podobnie jak OIS, ale bez żadnych elementów ruchomych. Nie ma potrzeby stosowania obiektywu ani czujnika, ponieważ system wykrywa wszelkie wstrząsy, gdy obraz pada na matrycę. Poza tym, nie ma tu częściowego przesunięcia elementów, tylko ruch obrazu. System EIS działa na dwa sposoby, pomagając ograniczyć efekt ruchu obrazu. Po pierwsze, może zwiększyć rozmiar obrazu poprzez cyfrowe jego powiększenie, aby był większy niż matryca. Pomaga to systemowi zeskanować obraz i usunąć efekt wstrząsu.

Druga metoda systemu EIS, wykorzystuje wielkość czujnika. W tej metodzie, jeśli obraz obejmuje około 90 procent obszaru matrycy aparatu, zmienia jego rozmiar tak, aby pasował do dostępnej przestrzeni.

Oprogramowanie aparatu wykrywa drgania i przesunięcia, a następnie ponownie ustawia ostrość, aby to zniwelować. Jest to niezbędne w procesach HDR i robieniu zdjęć w trybie nocnym, gdy fotografujemy wiele ujęć jednocześnie.

Elektroniczny stabilizator obrazu EIS, może osiągnąć podobne wyniki, jak jego optyczny odpowiednik, ale wiąże się to z kosztem jakości obrazu (jak wycięcie części oryginalnego obrazu, a tym samym zmniejszenie pola widzenia). OIS zmniejsza rozmycie obrazu, bez konieczności obniżania jakości obrazu. Zaletą EIS jest to, że opiera się tylko na oprogramowaniu, podczas gdy OIS wymaga dodatkowego sprzętu kamery. Należy też pamiętać, że możliwe jest jednoczesne korzystanie z technik OIS i EIS.

Niektóre aparaty mają zaawansowaną stabilizację w korpusie, o nazwie IBIS, (In Body Image Stabilization). Jest to pięcioosiowy system stabilizacji, który jest najbardziej wszechstronnym systemem stabilizacji obrazu, a jego działanie polega na następujących ruchach:

1, 2: X i Y (ruch liniowy, w górę i w dół);

3: Przechył (obrót kątowy, wzdłuż tych samych osi 2-DX i Y);

4, 5: Pitch & Yaw (ruch kątowy pochylenia i obrotu, nie na X/ osie Y/Roll).

Istnieje wiele metod stabilizacji zewnętrznej, w tym systemy kompensacji żyroskopowej, systemy poduszek i systemy mechaniczne. Są one zwykle używane do celów specjalistycznych i częściej do wideo, niż do fotografii. Najpopularniejszym zewnętrznym systemem stabilizacji aparatów, jest oczywiście statyw. W rzeczywistości statywy zapewniają najlepszą stabilizację, we wszystkich sytuacjach. Warto jednak zwrócić uwagę, że podczas fotografowania sprzętem wyposażonym w systemy stabilizacji obrazu, gdy aparat ustawimy na statywie, powinno się je wyłączyć. Najprostsze wytłumaczenie takiego działania to fakt, że sam mechanizm stabilizacji, wytwarza wibracje. Ta wibracja jest wzmacniana przez statyw, tworząc wibrację sprzężenia zwrotnego, która zmiękcza obraz.

Innymi urządzeniami zapewniającymi stabilizację obrazu są gimbale, ale przeznaczone są one przede wszystkim, do rejestracji wideo. Także w tym przypadku, IBIS powinien być wyłączony w aparacie i obiektywie, bo w przeciwnym razie będzie cały czas próbował ustabilizować obraz względem gimbala.